Τετάρτη 26 Σεπτεμβρίου 2012

Εδω για αλλη μια φορα,ξαγρυπνος... να σκεφτομαι τι θα κανω στη ζωη μου οπως καθε 17 χρονος νεος. Αν κανω τις σωστες επιλογες,αν θα μετανιωσω πραγματα που καλουμε να αποφασισω ενω καλα καλα δεν ξερω αν ειμαι ετοιμος να βγω στον "κοσμο". Κι ομως τα 18 πλησιαζουν το σχολειο τελειωνει και εγω ειμαι εδω ψαχνοντας για μια απαντηση που ξερω οτι δεν θα ερθει.Επομενως πρεπει να ρισκαρω? Περιεργος ο τροπος που εχουμε διαμορφωσει το φυσικο μας περιβαλλον.Καποτε ηταν θεμα επιβιωσης με καθε δυνατο και απαραιτητο τροπο οπως τα ζωα.Τωρα περιπλεκονται παρα πολλα ηθικα και δικαια ιδανικα που εμεις θεσπισαμε και ομως λιγοι τα τηρουν και παλι καταληγουμε στο νομο της φυσης "Ο δυνατος τρωει τον αδυναμο και επιβιωνει" απλα στην συγχρονη εκδοχη!Αποτελεσμα αυτου να  πρεπει εγω να μπω στο συστημα και να κανω μια δουλεια με καλες αποδοχες ετσι ωστε να μπορω να κανω μια οικογενεια και να μπορω να την υποστηριξω. ΟΧΙ! Εγω θελω να κανω τον κοσμο καλυτερο.ΘΕΛΩ ΝΑ ΖΗΣΩ!